Deze week is het de beurt aan juniore Antse om de vragen in onze 2-wekelijkse rubriek 'Atleet in de kijker' te beantwoorden.
Categorie: Junior Woonplaats: Hechtel-Eksel Specialiteit: steeple, middellange afstand, cross Persoonlijke records: 600 - 1:46.56 // 800 - 2:22.59 // 1000 - 3:10.14 // 1500 - 4:57.26 // mijl - 5:29.31 // 2000 - 7:03.12 // 3000 - 10:52.31 // 2000st 7:16.71 Sinds wanneer loop je en hoe ben je met lopen begonnen? Ik ben begonnen met lopen in het eerste leerjaar. Ik wou al een jaartje eerder beginnen, maar dat mocht niet. De minimumleeftijd was namelijk 7 jaar. De reden hiervan was dat ik vierde was geëindigd en ik het heel erg vond dat ik net naast de medailles greep. Wat is jouw favoriete training? Ik vind de steepletrainingen altijd heel leuk, ook omdat je daar nieuwe mensen ontmoet van andere clubs. Welke training doe je het minst graag? De training die ik het minst graag doe, zijn de 12x150m. Ik kan niet zo goed sprinten ☺ Wat is jouw favoriete trainingslocatie? Mijn favoriete plaats om te trainen, blijft toch nog altijd Houthalen zelf. Daar blijven meestal veel mensen plakken in de kantine na de training. Die babbels zijn natuurlijk altijd fijn. Hoe combineer je het lopen met school/werk en vergt dat veel moeite/aanpassing? Ik probeer het goed te combineren met school. Lopen zie ik dan ook als ontspanning. Volgend jaar op de hoge school gaat dat misschien wel anders zijn, maar ik ga zeker en vast proberen om het te blijven combineren. Welk type wedstrijden doe je het liefst? Ik vind de crossen het leukste. Omdat dit altijd een ander parcours is, een piste is overal hetzelfde. Stratenlopen doe ik ook graag omdat dat langere afstanden zijn. Naar welke wedstrijd(en) kijk je elk jaar opnieuw uit? Ik kijk sowieso altijd uit naar het BK cross en het BK steeple. Hier probeer ik dan ook altijd het beste uit me naar boven te halen. Wat is de prestatie waar je het meest fier op bent? Mijn prestatie waar ik het meest fier op ben, is de selectiewedstrijd voor het WK in Israël, 3 jaar geleden ondertussen. Op het WK zelf was ik helaas gekwetst en heb ik niet echt een topprestatie kunnen leveren. Ook op mijn bronzen medaille van het BK steeple ben ik erg trots. Heb je een vast ritueel de dag(en) voor een wedstrijd? Ik heb niet echt een vast ritueel voor een wedstrijd. Ik let gewoon een beetje op mijn voeding, zodat ik geen buikpijn krijg want hier ben ik toch wel gevoelig voor. Wat zijn jouw doelen op korte termijn en waar droom je in de verdere toekomst nog van? Mijn doel is een mooi pisteseizoen waarmaken omdat ik vorig jaar, door mijn kwetsuur, bijna niks heb kunnen lopen. Mijn droom is dat ik zo lang mogelijk kan blijven lopen. Veel mensen kunnen dit niet, maar willen wel. Zijn er bepaalde atleten (binnen onze groep of daarbuiten) waar je naar opkijkt? Ik kijk wel op naar Louise Carton en Veerle Dejaeghere omdat ze allebei goede crosslopers zijn. Binnen onze groep zelf kijk ik naar iedereen op. Het zijn stuk voor stuk talentjes op hun eigen unieke manier. Hoe zou jij onze trainingsgroep omschrijven? Onze trainingsgroep is gewoonweg de beste! Ik kan me geen betere groep voorstellen. Iedereen kan het met iedereen vinden, van jong tot oud. En wat onze groep zo onderscheidt van andere, is dat we er altijd voor elkaar zijn en het beste uit onszelf naar boven halen. Wie mag voor jou de volgende zijn die deze vragen mag beantwoorden? Dat mag mijn maatje Wimmie zijn 😄
0 Comments
Kim werkte in de afgelopen weekends 2 duatlons af in Frankrijk. Zij bezorgde ons na afloop onderstaand verslag:
Vorige week nam ik een 7de plaats in beslag in de opener van het Franse duatlonseizoen (internationale, niet stayer, Sylvain Lemaire) bij mijn Franse club Les Tritons Meldois, waar maar liefst 75 vrouwen aan de start stonden. Zondag stond er de 1ste GP te Cambrai, tevens het Frans kampioenschap sprintduatlon, op het menu. Deze keer slaagde ik, in een zeer snelle wedstrijd, er niet in om me in de top-20 te nestelen (75 deelnemers). Op een uitdagend loopparcours met 2 hellingen in, + 1 muurtje, 2x 180° bochten, stroken gras en een strook kasseien werd er verschroeiend hard gelopen. Ik denk dat ik rond plaats 40 in de wisselzone binnenkwam, daarna naar ongeveer plaats 20 heb gereden op een heuvelend parcours in open vlakte, om in de finale 2.5km 10 à 15 plaatsen te verliezen. Dat mijn loopniveau nog niet super is, had ik vorige week al mogen voelen. Deze zondag werd ik genadeloos met de neus op de feiten gedrukt. Het valt ook op dat de GP-duatlon (D1) in Frankrijk enorm geprofessionaliseerd is. Vele nieuwe gezichten aan de start. Jong vers bloed, verschillende nationaliteiten. Het maakt deze competitie zeer mooi, maar ook keihard. Bert W, die dit jaar gaat deelnemen aan het EK en WK powerman, maakte vandaag voor de eerste keer kennis met de duatlonsport. Hij bezorgde ons na de wedstrijd onderstaand verslag:
Vandaag was het dan eindelijk zover: mijn eerste duatlon. Aangezien er niet veelwedstrijden zijn, moest ik hiervoor bijna 200km met de auto rijden tot in het West vlaamse Geluwe. De wedstrijd was er eentje van 8,5km lopen, 40km fietsen en dan terug 6,5km lopen. Daar aangekomen onmiddellijk de fiets op voor een parcoursverkenning en die viel zwaar tegen, overal wind, kasseien, slechte wegen, kortom bijna alles waarom ik West-vlaanderen zo verafschuw. Aan de start een heel pak toppers, ex- wereldkampioenen en huidige Belgisch kampioenen. Toen het startschot weerklonk bleek dat al direct, de echte toppers knalden onmiddellijk van de rest weg en ik belandde met een tempo van 3'20"/km in de achterste regionen. Gelukkig waren er enkelen die hun overschat hadden en begon ik deelnemers in te halen. Halfweg kwam ik aansluiten bij de 2e groep. Hier besloot ik te blijven zitten zodat ik tijdens het fietsen niet alleen zou moeten rijden en zo liep ik na 27'50" als 10e de wisselzone binnen. Mijn plan om bij deze mannen te blijven leek een goed plan maar aangezien ik een beginner ben was dat plan niet zo goed. Zij een snelle wissel en ik een slechte en weg waren ze en zat ik nog alleen. De eerste 15km een beetje doelloos rond gereden. Op de 2e kasseihelling werd ik dan opeens voorbij gesneld door een groepje en hen moest ik direct laten gaan. Na 30km kwam er opnieuw 4 man aansluiten bij mij en hier kon ik wel aanpikken. Eindelijk eens even in de wielen kunnen gaan zitten. Als ik hier de 4e keer de kasseien kon overleven, dacht ik nog wel tot plaats 17 terug te lopen in de slotproef. Even moest ik eraf, maar net voor de wisselzone sloot ik achteraan de groep terug aan en zo begon ik na 1u10' fietsen als 22e aan de laatste loopronde. Ik besloot om direct tempo te maken en na 2km zat ik waar ik wou zitten. De laatste 4km eindelijk ook eens een beetje kunnen genieten van de wedstrijd. Zo bereikte ik na 2u05' als 17e de finish. De wedstrijd werd gewonnen door de huidig Belgisch kampioen Vincent Bierinckx. Op het BK cross, te Lokeren kregen onze masters een echte cross voorgeschoteld. Modder, heuvels, los zand, grasstroken, bospaden, verharde ondergrond, veel bochten, ... het was er allemaal. Vooral een heuvel, zo steil als een skiafdaling, was een tempokraker. Ze mochten er allemaal 4 keer over.
Dirk en Ronny mochten als eersten van onze ploeg vertrekken. Ronny vertrok snel, hij wou geen risico nemen met de smalle startstrook. Dan liet hij zich terugzakken tot rond de 12e positie. Deze plaats hield hij vast tot aan de meet. Zeer voorzichtig vertrok Dirk, achteraf gezien iets te voorzichtig. rond de 25e plaats van zijn categorie. Dan begon hij aan zijn inhaalrace. De laatste ronde vond hij zijn tempo en mocht uiteindelijk nog als 18e in de uitslag. Dan was het de beurt aan Wim en Gert. Wim zou voorzichtig vertrekken, maar in het startschot vergat hij dat. Het was vanaf de eerste meter werken om aan de meet te geraken. Uiteindelijk bereikte hij moe maar voldaan als 14e de finish. Gert zag het voor de start niet zitten. Veel te zwaar voor hem. Hij startte vlotjes mee en liet zich dan onmiddellijk terugvallen. Eenmaal op zijn tempo ging het nog vrij aardig. In de laatste ronde sloeg zijn turbo zelfs nog aan en maakte er zo een knappe laatste ronde van. Zo mocht hij nog als 17e in de uitslag. Hiermee is het eerste deel van het seizoen 2016-2017 gedaan en kunnen we de batterijen wat opladen. Door de hevige regenval van zaterdag kregen de deelnemers aan de vijverrun dit jaar een zwaar parcours voor de benen. De eerste die dat mocht ondervinden was Dries. Dries die zich aan het voorbereiden is op zijn debuut op de marathon koos dan ook voor de 33km. Hij zou deze wedstrijd gebruiken, als een lange duurtraining en op het oefenen van bevoorrading en inname van gellekes. Eenmaal het startschot gegeven, zocht hij direct zijn tempo. Toen hij dit eenmaal gevonden had is hij dan op hartslag blijven lopen om zo ten volle van de mooie omgeving te kunnen genieten. Uiteindelijk bereikte hij als 97e de finish na 3uur en 2minuten. Op de 5km hadden we meerdere deelnemers. Als eerste in de uitslag komen we onze vice Belgisch kampioen Tom tegen. Hij behaalde een mooie 6e plaats op de sterk bezette 5km in een knappe tijd van 16'10". Exact 3' later kwam junior Ian als 22e over de meet met in zijn zog Bert die voor deze 5km 19'21" nodig had en zo de top 25 vol maakte. Een beetje verderop kwam Antje als 28e algemeen en als 2e vrouw over de meet, zij had het gezelschap van trainer Carlo die zelf beslag legde op de 29e plaats. Beiden hadden 20' nodig om de finish te bereiken. Op de 12 km hadden we Saartje aan de start staan. Zij vertoefde uiteindelijk 58'33" tussen de vijvers en in de bossen aan de kluis in Zolder om zo als 106e algemeen en als 12e dame aan de finish te komen. Enkele minuten later bereikten ook Renata en Nicoletta de finish na 1u6', dit op respectievelijk de 176 en 178e positie. Deze week is het de beurt aan master Dirk om de vragen in onze 2-wekelijkse rubriek 'Atleet in de kijker' te beantwoorden.
Categorie: Master Woonplaats: Hasselt Specialiteit: marathon, cross Persoonlijke records: 800 - 2:33.91 // 1000 - 3:11.39 // mijl - 5:46.83 // 3000 - 10:39.96 // 5000 - 17:58.76 // 10000 - 36:01.86 // uurloop - 15999m // halve marathon - 1:18:14 // marathon - 2u44:14 Sinds wanneer loop je en hoe ben je met lopen begonnen? Sinds ik bijna 12 maand was. Met vallen en opstaan en ook vaak aan het handje van mama of papa. Serieus, ik ben eigenlijk 2 keer beginnen te lopen. De eerste loopperiode was vanaf de pupillen tot het ogenblik dat ik achter mijn lief - nu mijn vrouw - liep. Een lief, lopen, studeren en scouts was minstens 1 activiteit teveel. Zo stierf atletiek een stille dood die 20 jaren duurde. Op Nieuwjaarsdag 2003 begon de verrijzenis: 6 km gelopen en AFGEZIEN. Naar het einde toe zag ik nog nauwelijks het verschil tussen mensen en bomen… (Gelukkig was ik geen hondje dat nood had aan een sanitaire stop.) Wat is jouw favoriete training? Als het enigszins draait, geef me dan 7 of 8x 1000 meter met een korte rustpauze. En anders, de training die juist afgewerkt is. :-) Welke training doe je het minst graag? De training waarbij bijvoorbeeld gestart wordt met 3 minuten en dan telkens 15 seconde minder en dan eindigen met nog eens 3 minuten. Zo ’n training zou ik nooit spontaan in mijn schema opnemen. Maar ja, we hebben Jos als trainer en die wil niet in de eerste plaats de sympathieke uithangen, maar kijkt naar wat goed voor ons is. Wat is jouw favoriete trainingslocatie? Geef mij voor de intervals maar de piste in Houthalen. Er hangt een magische sfeer op woensdag- en vrijdagavond die het gemakkelijker maakt om te focussen. Hoe combineer je het lopen met school/werk en vergt dat veel moeite/aanpassing? Meestal kan ik pas vertrekken met lopen rond half negen ’s avonds. Maar in mijn agenda heb ik elke woensdag vanaf 10 voor zes een belangrijke vergadering “verplaatsing + trainen met AVT” genoteerd, zodat ik toch op de training geraak tegen half zeven. Er moet al iets ernstigs of dringends aan de hand zijn opdat ik deze ‘meeting’ laat vallen. Welk type wedstrijden doe je het liefst? Stratenlopen vanaf 15 km en pistewedstrijden van 10.000m of een uurloop kan ik psychologisch wel aan. Ja, als je zoveel ronden of kilometers aan een stuk tegen een vrij egaal tempo moet lopen, dan moet je je verstand op nul kunnen zetten (en als je er niet teveel hebt, lukt dat blijkbaar gemakkelijker). Nee, als ik eerlijk ben en het beetje verstand gebruik, dan heeft het meer te maken met het stellen van veel tussendoelen (vb. voor elke km een tijd vooropstellen, of elke ronde in een bepaalde tijd willen lopen) en niet teveel denken aan de eindstreep, want die lijkt in het begin en zelfs halfweg nog vreselijk ver weg. Naar welke wedstrijd(en) kijk je elk jaar opnieuw uit? De Hyacintenjogging in Halle in april (dit jaar op 22 april) loop ik graag. Het is een perfecte (heuvel)training met stevige hellingen, maar ook met een aantal vlakkere stukken. De boshyacinten bloeien dan. Je waant je in de Provence, maar dan in het bos van Witse. Er is ook het aspect van de natuur: daarom loop ik ook graag de Midwinterjogging. Wat is de prestatie waar je het meest fier op bent? De derde plaats op het BK marathon - bij de masters+50 in Eindhoven in 2016 - klinkt het mooiste omdat het mijn enige medaille is op nationaal niveau. Heb je een vast ritueel de dag(en) voor een wedstrijd? Ik zal de avond ervoor een pudding eten om toch wat eiwitten binnen te hebben (en niets anders te snoepen). De maaltijd voor de wedstrijd eet ik spelt-sandwichen met een klein beetje honing en rozijnen. Wat zijn jouw doelen op korte termijn en waar droom je in de verdere toekomst nog van? Dit zomerseizoen zou ik graag een goede 10.000m of uurloop lopen op de piste en daarnaast nog meelopen op een paar meetings van AVT. Daar probeer ik mijn tijden van de voorbije 2 jaren op kortere afstanden te verbeteren. Als ik me goed voel zou ik vanaf eind juni willen starten met de voorbereiding van het BK- marathon (in oktober te Eindhoven). Zijn er bepaalde atleten (binnen onze groep of daarbuiten) waar je naar opkijkt? Binnen onze groep en omkadering inspireren me zeer veel mensen zowel met hun loopprestaties als met hun menselijkheid. Daar ben ik zeer dankbaar voor. Nee, ik ga geen namen van onze groep noemen omdat ik de zekerheid heb dat ik dan veel mensen onrecht aan doe. Buiten onze groep denk ik aan Eugène Allonsius. Hij was in mijn jeugd wat Jos nu is. Beiden zijn absolute topatleten geweest, zijn trainers met up to date kennis inzake trainingsleer, inzicht in wedstrijdverloop,… maar tevens vertonen beiden veel respect voor elke atleet. Of het nu een topatleet is die een historische prestatie levert of een meer doordeweekse atleet die zijn PR breekt, ze zijn de eersten om enthousiast te worden. In de winkel van Allonsius hangt nog steeds een foto van tijdens de O.S. in Tokyo. Als kind kon ik minutenlang naar die foto kijken. Die foto roep ik me soms voor de geest als ik het tijdens een wedstrijd wat moeilijker heb. En ik fantaseer er een verhaal bij, bijvoorbeeld dat ik op de O.S. ben en … zo fantaseer ik dat het toch weer wat vlotter loopt. Hoe zou jij onze trainingsgroep omschrijven? De perfecte combinatie van enerzijds een trainingskamp van Keniaanse topatleten en begeleiding met anderzijds de beste versie van FC De kampioenen. Enerzijds neemt ieder zijn individueel lopen ernstig, maar toch wordt ook niet vergeten van elkaar te steunen en plezier te maken. Neem nu recent op het BK veldlopen, of de relays of de aflossingswedstrijden op de piste... Wie mag voor jou de volgende zijn die deze vragen mag beantwoorden? Ik stel voor dat we van een oldtimer overgaan naar een moderne turbo: Antse Meylaers. Afgelopen zondag was voor velen de apotheose van hun veldloopseizoen, de masters hebben komend weekend nog hun BK in Lokeren. Dat het druk was in de AVT tent zal ook de andere clubs niet ontgaan zijn. Zo slaagden we er dit jaar in om de overall interclub titel voor het tweede jaar op rij binnen te halen. Een volledig verslag van trainer Jos leest u hieronder:
Met een zeer mooie delegatie hebben we ons laten opmerken op het BK cross te Wachtebeke. Bij de kadetten meisjes zagen we een bijzonder alerte Antje gaan. Ditmaal nam ze op het juiste moment het initiatief en vloog als 7de door de meet. In deze wedstrijd liep ook Rani mee, nog niet helemaal terug top na ziekte werd het voor haar een 39ste plaats. Dat was de basis om in het interclubklassement als 2de te eindigen. Bij de kadetten jongens kreeg Joas in de start enkele ellebogen voor hem. Daardoor was zijn start compleet verloren gegaan en moest hij van zeer ver terugvechten. Hij probeerde om nog bij de eerste 20 te geraken, maar zijn krachten waren op. Totaal teleurgesteld moest hij toezien hoe de laatste meters de tegenstanders hem passeerden. Hij kwam uiteindelijk binnen als 27ste. Bij de scholieren meisjes zagen we de verbetenheid van Nienke, die tot op de meet vocht voor elke plaats. Ze liep een ijzersterke wedstrijd en mocht als derde mee op het podium. Wie had dat gedacht in november? Ook in de reeks Sophie en Ilona. Sophie was zeer voorzichtig vertrokken en begon direct een mooie inhaalreeks. Aan de meet mocht ze als 29ste in de uitslag. Ilona was iets sneller vertrokken, maar kon juist niet mee met Sophie. We vinden haar terug als 43ste. Bij de 2de jaars zagen we Isabelle vlot vertrekken, iets te vlot bleek achteraf. Ze moest, ziek, uit de wedstrijd stappen. Diegene die op het BK het meeste respect verdiende, was Sarah. Zeer lang geleden liep ze nog eens een wedstrijd, maar voor de ploeg wou ze deze uitdaging aannemen. O.a. dankzij haar wonnen de meisjes scholieren de interclub!!! Dat noemen wij clubliefde. Bij de senioren dames, met Natascha en Greet aan de start, ook hier primeerde de clubliefde. Natascha had het ‘geluk' dat ze net niet uit de wedstrijd moest. Ze liep, na haar kennismaking met de grote kleppers, als 42ste binnen. Greet, gekwetst, vinden we als 44ste in de uitslag. Daardoor werden de dames derde in de interclub. Bij de senioren heren was de taak niet gedubbeld te worden. Ruben, Jeroen, Nick en Dirk probeerden deze taak op zich te nemen. Ruben kwam als 72ste in de uitslag. Jeroen, niet zo ver achter Ruben, vinden we terug als 78ste. Nick, direct op zijn juiste tempo, vinden we terug als 81ste. Dirk, niet gewoon om aan zulke tempo’s te vertrekken, liep verdienstelijk binnen als 86ste. Deze prestaties waren goed voor een 10de plaats in de interclub. Bij de junioren dames zagen we een voorzichtige start van Antse. Lichtjes schoof ze op, maar ineens sputterde de motor. Toch liep ze op karakter binnen als 23ste. Dat bracht de dames als derde in de interclub. De grootste groep dames zagen we vandaag bij de korte cross. Direct mee voorin, Katrien. Ze liep direct bij de eerste 10. Door het gedrum in de bergaf viel ze echter. Direct 20 plaatsen kwijt en niet meer goed te maken. Ze kwam als 38ste binnen. Lotte voorzichtig gestart, schoof enkele plaatsen op en kwam als 68ste binnen. Renata, zeer voorzichtig in de start, schoot als een komeet naar voren en belandde op de 82ste plaats. Marte, ook voorzichtig in de start schoof voorzichtig mee en mocht als 86ste in de uitslag. Dan vinden we Marie-Jeanne terug op de 91ste plaats. Met Nicoletta, als 95ste, waren al onze dames veilig binnengeraakt. Goed voor een 8ste plaats in de interclub. Dan was het de grootste groep mannen aan de beurt voor de korte cross. Ieder deed zijn best op zijn niveau en gaf het beste van zichzelf, enkelen zelfs met een indoorwedstrijd van zaterdag nog in de benen. In de uitslag vinden we Tom als 74ste, Ronny als 97ste, Gert als 105de, Wim 111de, Dries als 120ste, Ian op plaats 121, Bert R op 139, Carlo op 140 en Sam als 153ste. Dat was goed voor een 14de plaats in de interclub. Dan begon het telwerk en klom de spanning... Hoe gaan we eindigen in het algemene interclubkampioenschap? De dames werden, net zoals vorig, jaar algemeen kampioen!! En met de heren erbij, mogen we ons ook dit jaar weer de STERKSTE crossclub van België noemen. Als coach kan ik alleen maar enorm fier zijn op jullie allen. Heel wat van onze masters schreven zich in voor het BK indoor, met enkele mooie prestaties tot gevolg. Dit BK gold ook als PK, waardoor de eerste per provincie ook gehuldigd werd.
In de vroege ochtend kwam Marie-Jeanne in actie op de 60m horden. In een tijd van 14.09 was de eerste AVT medaille reeds een feit. Hiermee werd ze ook Limburgs kampioene. Daarna was het de beurt aan Carlo op de 400m. Met een ultiem eindschot wist hij een bronzen medaille in de wacht te slepen in een prima tijd van 63.99. Tevens werd hij hierdoor eerste Limburger. Vervolgens nam Marie-Jeanne ook nog deel aan de 400m. Met een tijd van 87.41 viel ze langs het BK-podium, maar werd ze wel Limburgs kampioene. Toen mochten onze 800m lopers hun spikes aantrekken. Tom beet de spits af door naar een zilveren medaille te knallen in een tijd van 2:04.93, ook goed voor de Limburgse titel. Gert en Ronny werden elk vierde in hun reeks. Gert werd helaas in de eerste (en traagste) van 2 reeksen ingedeeld, waardoor het moeilijk was om zich te mengen in de podiumdebatten. Het zou niet de enige keer zijn die dag dat eigenaardige reeksindelingen een invloed hadden op de samenstelling van het podium. Hij werd wel Limburgs kampioen, met een tijd van 2:14.57. Ronny zette 2:14.02 op de klok, een halve seconde te traag voor het BK podium. Hij werd wel beste Limburger. Wim verkoos om alles op de 1500m te zetten, aangezien hij daar eerder aanspraak zou kunnen maken op een podium en stapte halfweg wedstrijd uit. Drie dapperen maakten de 800-1500 dubbel. Tom passeerde opnieuw langs de kassa en werd derde in een tijd van 4:20.40, slechts enkele uren na zijn 800m wedstrijd. Dat belooft voor de zomer! Wim knokte voor wat hij waard was, maar viel met een vierde plaats net naast het podium. Zijn 4:44.31 was wel goed voor de Limburgse titel. Ronny, volledig leeggestreden na zijn 800m wedstrijd, moest vroegtijdig het toneel verlaten op zijn 1500m. Hiermee sloten onze atleten de dag af met 2 x zilver en 2 x brons op het BK, een prima oogst. Gisteren veranderde de kantine even in een catwalk in Milaan, het was namelijk de eerste pasdag voor onze nieuwe teamkledij. Lopers en hun jasjes, shortjes, ... Het leverde heel wat lachende gezichten op en iedereen was razend enthousiast over de kwaliteit en het uitzicht van de nieuwe kledij.
Er volgen nog pasmomenten op vrijdag 10 maart, woensdag 15 maart en vrijdag 17 maart. Wie de maten en hoeveelheden doorgeeft voor 20 maart, krijgt een snelle levering van de kledij, omwille van vakantieperiode van ons contact bij Runners' Lab. Daarom nodigen we iedereen uit om zich zo snel mogelijk naar de pashokjes te Houthalen te begeven. One team! Onderstaand verslag rolde zonet binnen, zoals beloofd een uitgebreider verslag van Kim in de Powerman van Mallorca.
Het parcours: Woensdag had ik het parcours verkend: Het lopen is op de dijk naast het strand met hier en daar een knikje in (2.5km keerpunt en dat 2x). Het fietsparcours was de moeite: 2 lussen van 30km, keerpunt op 15km. Mooie omgeving (al heb je daar tijdens de wedstrijd niets aan) en erg lastig in wedstrijd want steeds op en af met 2 muurtjes in van 10%, de rest gok ik tussen 2 en 8%. In totaal had ik 690hm geregistreerd op mn Garmin!! De weersomstandigheden zaten minder goed mee de dag vd wedstrijd. 9°C, veel wind met toenemende rukwinden naarmate de wedstrijd vorderde. Dit maakte de wedstrijd erg lastig. Het 1ste lopen was erg goed tussen het indrukwekkend deelnemersveld met Mavi Garcia, Emma Pooley, Nina Brenn, Suzanne Svendseon, Miriam Vanrijen, overtrof ik mezelf...: 37'10. De eerste helft van de fietsproef draaide ook nog goed waarbij ik 2 plaatsjes (bij de dames) vooruit schoof. Ives stond aan het keerpunt en wist me op de juiste manier aan te moedigden. Maar na 47km kreeg ik het steeds lastiger, opkomende spierkrampen op dit lastig fietsparcours en een "enthousiast" wedstrijdbegin begonnen stilaan hun tol te eisen... 1u50'07. De laatste loopproef was verschrikkelijk om te doen. Looptechnisch zakte ik helemaal door, geplaagd door rukwinden, het wedstrijdtempo kreeg een flinke deuk. Ondertussen stond Ives op het loopparcours. De plaatsen lagen eigenlijk al vast. Ik zou 2' moeten goedmaken in de laatste loopproef om naar plaats 6 te lopen...Mission Impossible! Achter me was het relatief veilig (2') maar ik mocht niet verder verzwakken, was het advies van Ives. Km per km verzwakte ik...41'52. Toch binnengekomen op een mooie 7de plaats in 3u09 45". Hiermee zijn we heel tevreden! Conditioneel het bewijs waar we op dit moment staan alsook de werkpuntjes blootgelegd. Het was werkelijk hartverwarmend dat ik zoveel aanmoedigingen kreeg aan de zijlijn van Belgen en Nederlanders (Armand Van Der Smissen 'coachte' me zelfs). Alsook daags ervoor via verschillende communicatiekanalen... Dank u! Grtjs, Kim |
Follow us onSponsored byArchieven
September 2021
Categorieën
All
|